Fyrir Pétur G. Markan, samskiptastjóra Biskupsstofu, snúast jólin fyrst og fremst um samveru með fjölskyldunni, góðan mat og gleði. Ferð í kirkjugarðinn, rjúpur í jólamatinn, möndlugrautur og ísköld kók í gleri eru ómissandi þættir í hátíðahaldinu og Pétur segist fastlega gera ráð fyrir því að bæta á sig um jólin. Eftirminnilegustu jólin hans voru þegar veðurofsi á Vestfjörðum hamlaði því að hann kæmist heim til fjölskyldunnar um jólin.
„Ég held jólin í faðmi fjölskyldunnar, það er grunnstef jólanna hjá mér,“ segir Pétur spurður hvernig hefðbundin jól á hans heimili líti út. „Svo reyni ég að hafa þau innihaldsrík, gleðileg og vonleg. Vestfjarðadeild fjölskyldunnar ætlar að renna suður og vera með okkur um jólin.
Ég fer og næ í jólarjúpu fyrir jólamatinn. Við erum alltaf með rjúpu á aðfangadag. Við förum að leiði pabba á aðfangadag og eigum þar stutta stund. Á aðfangadag erum við líka með möndlugraut og spilagjöf, lax og graflaxsósu og ískalda rauða kók í gleri í hádeginu. Nokkuð hefðbundið og gleðilegt allt.“
Pétur á von á því að samkomutakmarkanir setji mark sitt á jólin þetta árið, en þá sé bara málið að lesa meira og borða enn meira.
„Já, það verður sjálfsagt minna um stærri fjölskylduboð sem eru mikil hefð í fjölskyldunni,“ svarar hann spurningunni. „Annað verður nokkuð eftir jólabókinni. Svo ætla ég að lesa meira, fitna fullt, kvíða minna og nöldra ekkert. Ég á sjálfsagt eftir að fitna.“
Spurður hvaða jól séu honum eftirminnilegust er Pétur fljótur til svars.
„Þegar ég var framvæmdastjóri SHÍ var ég að vinna ein jólin fram á Þorláksmessu. Stórfjölskyldan var eiginlega öll stödd fyrir vestan hvar hún ætlaði að halda jólin,“ byrjar hann söguna. „Ég átti sumsé flug á aðfangadag til Ísafjarðar. Það var vitlaust veður fyrir vestan á aðfangadag og næstu daga svo ég komst ekki neitt. Þetta var árið 2008. Ákveðið vonleysi í mannskapnum og þetta var lítið að hjálpa. Jól sem gleymast seint.“