Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadóttir, ferðamála-, iðnaðar- og nýsköpunarráðherra og varaformaður Sjálfstæðisflokksins, horfir björtum augum til framtíðar á nýju ári.
Hvernig leggst 2021 í þig?
„Árið leggst vel í mig eins og nýtt ár gerir alltaf. Ég trúi að árið verði ár endurreisnar í íslensku samfélagi. Ég vona að okkur farnist að nýta þær breytingar sem fylgdu Covid til að hugsa hlutina upp á nýtt þegar kemur að þjónustu hins opinbera.“
Áramótaheit fyrir 2021?
„Ég er satt að segja ekki vön að vinna mikið með áramótaheit. Áramót eru ekki þessa stóra stund sem ég sé aðra upplifa. Ég ætla að hugsa stórt þegar kemur að verkefninu að gera Ísland sterkara og samkeppnishæfara.“
Hvað hefur 2020 kennt þér?
„Það má segja að árið hafi verið áminning um það sem ég lærði fyrir áratug síðan; lífið gerist og það er takmörkunum háð hvaða stjórn þú hefur á því. En þú hefur vissulega stjórn á því hvernig þú bregst við. Árið kenndi mér enn betur hvað það er að vera samfélag. Mér finnst við sem samfélag hafa staðist þetta próf með ágætis einkunn þegar öllu er á botninn hvolft.“
Hvernig ætlarðu að nýta þá reynslu á nýju ári?
„Byggja á því og gera mitt til þess að við sem samfélag komum okkur út úr covid með sömu eiginleikum; þrautseigju, framtakssemi, dugnaði og trú á framtíðina.“
Hvað ætlarðu að gera á nýju ári?
„Ég er að hefja mitt fimmta ár sem ferðamála-, iðnaðar- og nýsköpunarráðherra. Ég ætla að gera mitt besta til að klára þau verkefni sem ég hef metnað til að klára í þeim málaflokkum. Ég vonast til að geta farið um landið og hitt Sjálfstæðisfólk út um allt land, ég sakna þess. Ég ætla að óska eftir umboði Landsfundar til að vera áfram í forystu fyrir Sjálfstæðisflokkinn. Ég ætla að taka slaginn til að tryggja að Ísland sé áfram land tækifæranna. Ég ætla að leika við börnin mín, styðja og elska fjölskyldu mína. Og ferðast um Ísland.“
Hvers hlakkar þú mest til?
„Ég leyfi mér að hlakka til þess að mögulega geti ég fengið einhverja daga í öðru landi á árinu með fólkinu mínu. Í nýju umhverfi, þar sem ég týnist í fjöldanum, anda að mér heitu lofti, horfi á gamlar byggingar og hlusta á fólk tala um hversdagsleikann á sínu tungumáli. Sjáum hvað setur.“