Reyndur skilnaðarlögmaður, Sheela Mackintosh-Stewart, sem starfar einnig sem ráðgjafi í samböndum og skilnuðum, segir að hún hafi á þriggja áratuga ferli sínum orðið vitni að „ótal fjandsamlegum pörum“.

Hún telur að nokkur lykilmerki gefi til kynna að hjónabandi sé ekki bjargandi, þar á meðal tvær setningar sem nánast alltaf þýði að endirinn sé í sjónmáli.

Í samtali við Daily Mail sagði hún:

„Ég get alltaf séð, innan nokkurra mínútna, hvaða hjónaband á möguleika og hvaða er á leið í skilnað.“

Hún útskýrði að hún byrji gjarnan viðtöl með því að spyrja hvað parið vilji ná út úr fundinum, og að svörin segi mikið til.

Sheela segir:

„Ef svarið frá öðrum aðilanum er: ‚Ég sé enga framtíð‘ eða ‚Ég vil fara og vera með tímalínu um að flytja út‘, þá er sambandinu lokið, sama hversu mikið hinn vill bjarga því.“

Hvað bendir til þess að sambandið sé dautt?

Annað mikilvægt merki, að sögn Sheelu, er þegar parið á erfitt með að nefna hrós eða eitthvað jákvætt um hvort annað. Hún bendir á að það sé slæmt merki þegar fólk nefnir eingöngu það sem það kunni áður að meta, frekar en eitthvað sem það metur í dag.

Hún segist jafnframt geta séð strax ef parið er óhamingjusamt í návist hvors annars: „Það sést í tóni, augnsambandi og líkamstjáningu,“ segir hún.

Þar á meðal eru vísbendingar eins og kaldhæðni, augnaráð, niðrandi orð eða stöðug gagnrýni, jafnvel þó það sé sett fram sem grín. Hún varar við:

„Í huga þess sem beitir smánuninni er rammannum snúið úr við eigum vandamál yfir í þú ert vandamálið. Það leiðir óhjákvæmilega til eitraðrar gremju.“

Annað rautt viðvörunarmerki er smásmuguleg „stigatalning“, ef fólk heldur utan um hversu oft makinn hefur tekið út ruslið, til dæmis. Þá sé sambandið orðið eitrað.

Líkamstjáning segir allt

Jafnvel þótt ekkert sé sagt, upplýsi pör ómeðvitað hvernig samband þeirra sé statt.

Sheela segir að fyrir viðtöl stilli hún gjarnan tveimur stólum nærri saman og bjóði parinu að setjast. Líkamstjáningin, segir hún, segi allt:

„Ef annað eða báðir líta út fyrir að líða óþægilega eða finna ómeðvitaða þörf til að hliðra stólunum frá hvorum öðrum, jafnvel um nokkra sentímetra, þá veit ég hvernig ástandið er.“